Η σκληρότητα ενός χαλύβδινου σωλήνα αναφέρεται στην ικανότητα του υλικού να αντιστέκεται στην παραμόρφωση υπό την επίδραση εξωτερικής δύναμης. Η σκληρότητα είναι ένας από τους σημαντικούς δείκτες της απόδοσης του υλικού.
Στην παραγωγή και χρήση χαλύβδινων σωλήνων, ο προσδιορισμός της σκληρότητάς τους είναι πολύ σημαντικός. Η σκληρότητα των χαλύβδινων σωλήνων μπορεί να μετρηθεί με διάφορους δοκιμαστές σκληρότητας όπως Rockwell, Brinell και Vickers που παράγονται από το Laizhou Laihua Testing Instrument Factory, οι οποίοι μπορούν να προσαρμοστούν ανάλογα με τις ανάγκες. Οι κύριες μέθοδοι μέτρησης περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:
1. Μέθοδος δοκιμής σκληρότητας Rockwell
Η δοκιμή σκληρότητας Rockwell είναι σήμερα η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη μέθοδος, μεταξύ των οποίων η HRC είναι η δεύτερη μόνο μετά τη σκληρότητα Brinell HB στο πρότυπο χαλύβδινων σωλήνων. Μετρά το βάθος της εσοχής και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μέτρηση μεταλλικών υλικών από εξαιρετικά μαλακά έως εξαιρετικά σκληρά. Είναι απλούστερη από τη μέθοδο δοκιμής Brinell.
2. Μέθοδος δοκιμής σκληρότητας Brinell
Η μέθοδος δοκιμής σκληρότητας Brinell χρησιμοποιείται επίσης ευρέως στον βιομηχανικό τομέα. Χρησιμοποιείται ευρέως σε πρότυπα σωλήνων χωρίς ραφή από χάλυβα. Η σκληρότητα του υλικού εκφράζεται συχνά από τη διάμετρο της εσοχής. Είναι διαισθητική και βολική, αλλά δεν εφαρμόζεται σε σκληρότερους ή λεπτότερους χαλύβδινους σωλήνες.
3. Μέθοδος δοκιμής σκληρότητας Vickers
Η δοκιμή σκληρότητας Vickers χρησιμοποιείται επίσης ευρέως. Έχει τα κύρια πλεονεκτήματα των μεθόδων δοκιμών Brinell και Rockwell, αλλά ξεπερνά τα βασικά μειονεκτήματά τους. Είναι κατάλληλη για δοκιμές σκληρότητας διαφόρων υλικών, αλλά δεν είναι κατάλληλη για δείγματα με μικρές διαμέτρους. Δεν είναι τόσο απλή όσο η μέθοδος δοκιμών Rockwell και σπάνια χρησιμοποιείται σε πρότυπα χαλύβδινων σωλήνων.
Ώρα δημοσίευσης: 09 Οκτωβρίου 2024
