Η σκληρότητα ενός χαλύβδινου σωλήνα αναφέρεται στην ικανότητα του υλικού να αντιστέκεται στην παραμόρφωση υπό εξωτερική δύναμη. Η σκληρότητα είναι ένας από τους σημαντικούς δείκτες της υλικής απόδοσης.
Στην παραγωγή και τη χρήση χαλύβδινων σωλήνων, ο προσδιορισμός της σκληρότητας τους είναι πολύ σημαντική. Η σκληρότητα των χαλύβδινων σωλήνων μπορεί να μετρηθεί από διάφορους δοκιμαστές σκληρότητας, όπως οι Rockwell, Brinell και Vickers που παράγονται από το εργοστάσιο οργάνων δοκιμών Laizhou Laihua, το οποίο μπορεί να προσαρμοστεί ανάλογα με τις ανάγκες. Οι κύριες μέθοδοι μέτρησης περιλαμβάνουν τα εξής:
1. Μέθοδος δοκιμής σκληρότητας Rockwell Hardness
Η δοκιμή σκληρότητας Rockwell είναι σήμερα η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη μέθοδος, μεταξύ της οποίας η HRC είναι η δεύτερη μόνο για τη σκληρότητα του Brinell HB στο πρότυπο του χαλύβδινου σωλήνα. Μετράει το βάθος της εσοχής και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μέτρηση των μεταλλικών υλικών από εξαιρετικά μαλακά έως εξαιρετικά σκληρά. Είναι απλούστερο από τη μέθοδο δοκιμής Brinell.
2. Μέθοδος δοκιμής σκληρότητας Brinell Hardness
Η μέθοδος δοκιμής σκληρότητας Brinell χρησιμοποιείται επίσης ευρέως στον βιομηχανικό τομέα. Χρησιμοποιείται ευρέως στα πρότυπα σωλήνων από τον ατέρμονα. Η σκληρότητα του υλικού συχνά εκφράζεται από τη διάμετρο εσοχής. Είναι διαισθητικό και βολικό, αλλά δεν ισχύει για σκληρότερους ή λεπτότερους χάλυβα.
3. Μέθοδος δοκιμής σκληρότητας Vickers Hardness
Η δοκιμή σκληρότητας Vickers χρησιμοποιείται επίσης ευρέως. Έχει τα κύρια πλεονεκτήματα των μεθόδων δοκιμών Brinell και Rockwell, αλλά ξεπερνά τα βασικά μειονεκτήματά τους. Είναι κατάλληλο για δοκιμή σκληρότητας διαφόρων υλικών, αλλά δεν είναι κατάλληλο για δείγματα με μικρές διαμέτρους. Δεν είναι τόσο απλό όσο η μέθοδος δοκιμών Rockwell και σπάνια χρησιμοποιείται στα πρότυπα χαλύβδινων σωλήνων.
Χρόνος δημοσίευσης: Οκτ-09-2024
