Οι συνδετήρες είναι σημαντικά στοιχεία της μηχανικής σύνδεσης και το πρότυπο σκληρότητας τους είναι ένας από τους σημαντικούς δείκτες για τη μέτρηση της ποιότητάς τους.
Σύμφωνα με διαφορετικές μεθόδους δοκιμής σκληρότητας, οι μέθοδοι δοκιμής σκληρότητας Rockwell, Brinell και Vickers μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να δοκιμαστούν η σκληρότητα των συνδετήρων.
Η δοκιμή σκληρότητας Vickers είναι σύμφωνη με το ISO 6507-1, η δοκιμή σκληρότητας Brinell είναι σύμφωνη με το ISO 6506-1 και η δοκιμή σκληρότητας Rockwell είναι σύμφωνη με το ISO 6508-1.
Σήμερα, θα εισαγάγω τη μέθοδο σκληρότητας των μικρο-Vickers για να μετρήσω την επιφανειακή αποταμίευση και το βάθος του αποταμιευμένου στρώματος των συνδετήρων μετά από θερμική επεξεργασία.
Για λεπτομέρειες, ανατρέξτε στο εθνικό πρότυπο GB 244-87 για τους κανονισμούς ορίων μέτρησης σχετικά με το βάθος του αποσταθεροποιημένου στρώματος.
Η μέθοδος δοκιμής μικρο-Vickers πραγματοποιείται σύμφωνα με το GB/T 4340.1.
Το δείγμα παρασκευάζεται γενικά με δειγματοληψία, λείανση και στίλβωση και στη συνέχεια τοποθετείται στον δοκιμαστή μικρο-σκληρότητας για να ανιχνεύσει την απόσταση από την επιφάνεια στο σημείο όπου επιτεύχθηκε η απαιτούμενη τιμή σκληρότητας. Τα συγκεκριμένα βήματα λειτουργίας καθορίζονται από το βαθμό αυτοματοποίησης του δοκιμαστή σκληρότητας που χρησιμοποιείται πραγματικά.
Χρόνος δημοσίευσης: Ιουλ-18-2024