Μέθοδος δοκιμής σκληρότητας συνδετήρων

1

Οι συνδετήρες είναι σημαντικά στοιχεία της μηχανικής σύνδεσης και το πρότυπο σκληρότητάς τους είναι ένας από τους σημαντικούς δείκτες για τη μέτρηση της ποιότητάς τους.

Σύμφωνα με διαφορετικές μεθόδους δοκιμής σκληρότητας, οι μέθοδοι δοκιμής σκληρότητας Rockwell, Brinell και Vickers μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δοκιμή της σκληρότητας των συνδετήρων.

Η δοκιμή σκληρότητας Vickers είναι σύμφωνα με το ISO 6507-1, η δοκιμή σκληρότητας Brinell είναι σύμφωνα με το ISO 6506-1 και η δοκιμή σκληρότητας Rockwell είναι σύμφωνα με το ISO 6508-1.

Σήμερα, θα εισαγάγω τη μέθοδο σκληρότητας micro-Vickers για τη μέτρηση της επιφανειακής απανθράκωσης και του βάθους του αποανθρακωμένου στρώματος των συνδετήρων μετά τη θερμική επεξεργασία.

Για λεπτομέρειες, ανατρέξτε στο εθνικό πρότυπο GB 244-87 για τους κανονισμούς ορίων μέτρησης σχετικά με το βάθος της στρώσης απανθράκωσης.

Η μέθοδος δοκιμής micro-Vickers πραγματοποιείται σύμφωνα με το GB/T 4340.1.

Το δείγμα γενικά παρασκευάζεται με δειγματοληψία, λείανση και στίλβωση και στη συνέχεια τοποθετείται στον ελεγκτή μικροσκληρότητας για να ανιχνεύσει την απόσταση από την επιφάνεια μέχρι το σημείο όπου έχει επιτευχθεί η απαιτούμενη τιμή σκληρότητας.Τα συγκεκριμένα βήματα λειτουργίας καθορίζονται από τον βαθμό αυτοματοποίησης του ελεγκτή σκληρότητας που χρησιμοποιείται στην πραγματικότητα.


Ώρα δημοσίευσης: Ιουλ-18-2024