Τα συνδετικά στοιχεία είναι σημαντικά στοιχεία της μηχανικής σύνδεσης και το πρότυπο σκληρότητάς τους είναι ένας από τους σημαντικούς δείκτες για τη μέτρηση της ποιότητάς τους.
Σύμφωνα με διαφορετικές μεθόδους δοκιμής σκληρότητας, οι μέθοδοι δοκιμής σκληρότητας Rockwell, Brinell και Vickers μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δοκιμή της σκληρότητας των συνδετήρων.
Η δοκιμή σκληρότητας Vickers είναι σύμφωνη με το πρότυπο ISO 6507-1, η δοκιμή σκληρότητας Brinell είναι σύμφωνη με το πρότυπο ISO 6506-1 και η δοκιμή σκληρότητας Rockwell είναι σύμφωνη με το πρότυπο ISO 6508-1.
Σήμερα, θα παρουσιάσω τη μέθοδο σκληρότητας micro-Vickers για τη μέτρηση της επιφανειακής αποανθράκωσης και του βάθους του αποανθράκωμενου στρώματος των συνδετήρων μετά από θερμική επεξεργασία.
Για λεπτομέρειες, ανατρέξτε στο εθνικό πρότυπο GB 244-87 για τους κανονισμούς ορίων μέτρησης σχετικά με το βάθος του στρώματος αποανθράκωσης.
Η μέθοδος δοκιμής μικρο-Vickers εκτελείται σύμφωνα με το GB/T 4340.1.
Το δείγμα γενικά παρασκευάζεται με δειγματοληψία, λείανση και στίλβωση και στη συνέχεια τοποθετείται στον μικροελεγκτή σκληρότητας για να ανιχνευθεί η απόσταση από την επιφάνεια μέχρι το σημείο όπου έχει επιτευχθεί η απαιτούμενη τιμή σκληρότητας. Τα συγκεκριμένα βήματα λειτουργίας καθορίζονται από τον βαθμό αυτοματοποίησης του χρησιμοποιούμενου σκληρομέτρου.
Ώρα δημοσίευσης: 18 Ιουλίου 2024
